μοσχανός

μοσχανός, -ή, -όν (Α)

φρ. (κατά τον Ησύχ.) «μοσχανός σῑτος

ὁ ἀπαρχόμενος

καὶ χόρτος ὁ ἤδη καρπὸν ἔχων».

[ΕΤΥΜΟΛ. < μόσχος (Ι) «νεαρός, βλαστός» + κατάλ. -ανός (πρβλ. λιτ-ανός, σφριγ-ανός)].